Potrzeba akceptacji to powszechne pragnienie, by nie być krytykowanym i odrzuconym. Pragnienie to motywuje nas do unikania sytuacji, w których moglibyśmy doznać krytyki lub odrzucenia, oraz do trzymania się z dala od ludzi, którzy nas nie lubią. Właśnie z powodu potrzeby akceptacji denerwujemy się czasem, kiedy jesteśmy oceniani, zdajemy jakieś testy lub idziemy na rozmowę kwalifikacyjną.

Akceptacji ze strony niektórych osób potrzebujemy zwykle bardziej niż ze strony innych. Dzieci szczególnie potrzebują akceptacji rodziców. Jako dorośli szukamy akceptacji u partnera, kolegów, przyjaciół czy członków społeczności. Najprostszym sposobem, by dowiedzieć się, czyjej akceptacji potrzebujemy najbardziej,m jest zadać sobie pytanie, czyja krytyka zabolała by nas najbardziej. Akceptacja wzmacnia w nas pragnienie życia. Kiedy czujemy się akceptowani mamy chęć do życia i zapał do działania. Kiedy zaś czujemy się odrzuceni, zaczynamy wątpić w siebie i popadać w przygnębienie. Niekiedy u ludzi doświadczających bolesnego odrzuceni pojawiają się myśli samobójcze. […]

W akceptacji nie chodzi o nic innego prócz niej samej – nie chodzi o ani o zaspokojenie miłości własnej(narcyzm), ani o redukcję poczucia winy, ani też o radzenie sobie z traumami z dzieciństwa. Akceptacja polega na tym, że ceni się nas za to, kim jesteśmy.

Osobom o silnym podstawowym pragnieniu akceptacji brak pewności siebie. Są niepewne i zwykle łatwo rani je krytyka, porażka czy odrzucenie. Postrzegają siebie w negatywnym świetle i jeśli coś się nie udaje, uznają, że to ich wina. […] Można ich określić poprzez następujące cechy osobowości: brak pewności siebie, przygnębienie, brak wytrwałości, brak poczucia bezpieczeństwa i powątpiewanie w siebie, a niekiedy niezdecydowanie lub pesymizm.

Osoby o słabym podstawowym pragnieniu akceptacji są pewne siebie. Mają dość optymizmu, by dążyć w życiu do tego, co chcą osiągnąć, i liczyć na to, że osiągną sukces. Zwykle podchodzą konstruktywnie do krytyki, odrzucenia czy porażki. Myślą o sobie pozytywnie i uważają, że robią dobre wrażenie na innych. […] Można je określić poprzez cechy takie jak: pewność siebie, śmiałość (gotowość do próbowania różnych rzeczy), optymizm i ufność.

Komentując, udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” doceniasz moją pracę i pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób – DZIĘKUJĘ <3

Fragment książki „16 pragnień. Analiza motywacyjna” wydawnictwa Pruszyński i S-ka