Seks to uniwersalne pragnienie miłości erotycznej. Zaspokojenie tego pragnienia daje poczucie ekstazy, podczas gdy niezaspokojenie budzi żądzę. Pragnienie seksu skłania nas do dbania o własny wygląd oraz poszukiwanie potencjalnych partnerów. Pragnienie seksu jest umiarkowanie skorelowane z doświadczaniem piękna,

co tłumaczy, dlaczego w każdym społeczeństwie osoby przygotowujące się do seksu starają się wyglądać pięknie w oczach partnera.

Pragnienie seksu nie jest częścią ogólniejszego pragnienia doznawania zmysłowej przyjemności. Celem jest miłość fizyczna, a nie przyjemność zmysłowa. Gdyby ludzi motywowała raczej przyjemność zmysłowa niż osobne i niepowiązane ze sobą pragnienia seksu i jedzenia, można by było zaspokoić głód, uprawiając seks. Przyjemność zmysłowa jest sygnałem, że osiągnęliśmy cel, nie jest jednak celem samym w sobie.

Ludzie o silnym podstawowym pragnieniu seksu dążą do tego, by wieść aktywne życie seksualne. Na ogół cenią sobie namiętność i sztukę miłości. Często myślą o seksie. Pociąga ich wielu potencjalnych partnerów. Typowe dla nich cechy osobowości to kochliwość, skłonność do flirtu, namiętność, niewyżycie seksualne.

Ludzie o słabym podstawowym pragnieniu seksu poświęcają niewiele czasu na dążenie do seksu czy myślenie o nim. Typowe dla nich cechy to wstrzemięźliwość seksualna, cnotliwość, skłonność do miłości platonicznej, purytanizm, brak zainteresowania seksem.

Komentując, udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” doceniasz moją pracę i pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób – DZIĘKUJĘ <3

Fragment książki „16 pragnień. Analiza motywacyjna” wydawnictwa Pruszyński i S-ka