Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) jest zaburzeniem psychicznym, w którym ludzie doświadczają niepożądanych i powtarzających się myśli, uczuć, obrazów lub wrażeń (obsesji) i angażują się w zachowania lub działania (kompulsje) w odpowiedzi na nie. Często osoba z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym czuje przymus wykonania konkretnej czynności, aby tymczasowo wyeliminować lub zmniejszyć napięcie wynikające z natrętnej myśli, a jej niewykonanie powoduje stres. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne różnią się nasileniem, jeśli nie są leczone, mogą ograniczać zdolność do funkcjonowania. Na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne składają się obsesje i kompulsje.

Obsesje

Obsesje to uporczywe, natrętne, niechciane myśli, które powodują ekstremalne cierpienie. Na przykład możesz nieustannie tworzyć „czarne scenariusze”, takie jak zarażenie się śmiertelną chorobą, niezamierzone wykrzykiwanie wulgaryzmów na pogrzebie lub to, że coś strasznego stanie się z ukochaną osobą. Inne powszechne obsesje mogą obejmować potrzebę ekstremalnego porządku, powtarzające się wątpliwości (niezamknięcie drzwi, niewyłączenie żelazka), agresywne / niepokojące pomysły, takie jak myśli o zamordowaniu partnera lub dziecka oraz niepokojące obrazy seksualne i religijne.

Kompulsje

Kompulsje to zachowania, które przejawiają osoby z obsesją, aby uwolnić się od lęku. W przypadku OCD zachowanie kompulsywne jest bezpośrednio związane z natrętnymi myślami. Na przykład ktoś, kto liczy swoje pieniądze co godzinę, może obsesyjnie obawiać się, że ktoś je ukradnie lub straci.

Jakie są objawy OCD?

Objawy OCD obejmują zarówno zachowania obsesyjne, jak i kompulsywne. Oznaki obsesji obejmują:

• Uporczywe myśli seksualne
• Myśli, że możesz zostać skrzywdzony
• Strach przed zarazkami lub zabrudzeniem
• Martwi się o zranienie lub innych
• Konieczność umieszczenia rzeczy w konkretnej kolejności
• Przekonanie, że pewne liczby lub kolory są „dobre” lub „złe”
• Stała świadomość mrugania, oddychania lub innych doznań ciała
• Nieuzasadnione podejrzenie, że partner jest niewierny

Oznaki przymusu obejmują:

• Ciągłe sprawdzanie (zamkniecie drzwi, wyłączenia żelazka etc.)
• Ciągłe liczenie
• Powtarzające się czyszczenie jednego lub więcej przedmiotów
• Wielokrotne mycie rąk
• Układanie przedmiotów w określony sposób

Emocjonalne objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Chorzy na OCD są na ogół bardzo niespokojni i pobudzeni emocjonalnie. Często wykazują objawy typowe dla innych zaburzeń niż OCD, takie jak objawy depresji , nadmiernego niepokoju, skrajnego napięcia i ciągłego poczucia, że ​​nic nie jest w porządku.

Fizyczne objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Oprócz oczywistych zachowań kompulsywnych u osób z OCD, nie ma fizycznych oznak tego zaburzenia; u osoby z OCD mogą jednak wystąpić problemy fizyczne. Na przykład osoba z obsesją na punkcie zarazków może myć ręce tak bardzo, że skóra na nich staje się czerwona, sucha i bolesna.

Przyczyny zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Chociaż przyczyny zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych nie są w pełni poznane, istnieją genetyczne i środowiskowe czynniki ryzyka. Ludzie, którzy mają rodzica, rodzeństwo lub dziecko z OCD, są bardziej narażeni. Badania bliźniąt potwierdzają rolę wpływu genetycznego w rozwoju zaburzenia. Przemoc fizyczna lub seksualna w dzieciństwie oraz inne traumatyczne zdarzenia wiążą się z większym ryzykiem. U niektórych dzieci infekcja paciorkowcami poprzedza nagły rozwój lub pogorszenie objawów OCD, stan zwany pediatrycznymi autoimmunologicznymi zaburzeniami neuropsychiatrycznymi związanymi z zakażeniami paciorkowcami (PANDAS).

Diagnoza

Chociaż objawy OCD często mają podłoże biologiczne, objawów nie można zdiagnozować za pomocą próbki krwi, zdjęcia rentgenowskiego lub innego badania medycznego. Specjalista ds. zdrowia psychicznego, taki jak psychiatra, psycholog, lekarz rodzinny ze specjalnym przeszkoleniem, zwykle zdiagnozuje OCD na podstawie osądu i doświadczenia medycznego.

Jeśli podejrzewasz u siebie zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne zgłoś się po pomoc. Postaraj się opisać objawy najdokładniej, jak to tylko możliwe, aby pracownik służby zdrowia mógł Ci pomóc w najlepszy możliwy sposób.

Terapia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne były kiedyś uważane za trudne do wyleczenia. Obecnie ponad dwie trzecie osób z OCD dobrze reaguje na leczenie, w tym farmakoterapię, terapię poznawczo-behawioralną i strategie samopomocy. Jeśli cierpisz na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne zgłoś się po pomoc. Farmakoterapia w połączeniu z terapią, pozwoli zmniejszyć uczucie lęku w swoim życiu.

Zostaw w komentarzu informację czy ten artykuł był dla ciebie przydatny. Komentując, udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” doceniasz moją pracę i pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób. DZIĘKUJĘ <3