Nieśmiałość vs fobia społeczna – zasadnicze różnice

Nieśmiałość jest problemem dobrze znanym wielu ludziom. Określana jest jako wszechobecne uczucie dyskomfortu, napięcia lub lęku, którego doświadcza dana osoba, gdy musi wchodzić w interakcje lub gdy ma przed sobą perspektywę zrobienia czegoś przed innymi. W badaniu dotyczącym nieśmiałości (Henderson, Zimbardo, Carducci 2000r.), aż 80% respondentów przyznała, że byli nieśmiali w pewnym momencie swojego życia. Czterdzieści procent z nich określiła się jako osoby nieśmiałe w dalszym ciągu. Jak widzisz nieśmiałość jest powszechnym zjawiskiem, które na ogół nie wymaga profesjonalnej pomocy. Większość ludzi odczuwa pewien dyskomfort, gdy myśli o wydarzeniach towarzyskich (na przykład imprezach rodzinnych), przygotowując się do podjęcia ryzyka społecznego (prosząc kogoś o pierwszą randkę) lub gdy sytuacja wymaga zrobienia czegoś przed innymi (wystąpienie publiczne). W takich przypadkach, typowa nieśmiała osoba radzi sobie dość dobrze. Takie sytuacje mogą oczywiście nie być wygodne i może być wielka pokusa, aby ich uniknąć, jednak osoba nieśmiała odkrywa, że ​​potrafi pokonywać wyzwania i czerpać wiele satysfakcji z życia.

Fobia społeczna

Problem pojawia się w momencie, gdy osoba unika robienia rzeczy, które są dla niej ważne, z powodu nieprzyjemnych uczuć; lub jeśli zdolność danej osoby do funkcjonowania w domu, w szkole, w pracy lub w jej środowisku społecznym jest ograniczona przez te uczucia. W takim przypadku „etykietka” nieśmiałości nie jest już odpowiednia. Społeczne zaburzenie lękowe (fobia społeczna) to lęk przed obserwowaniem oraz oceną przez innych. Osoba dotknięta fobią społeczną może doświadczać lęku w pojedynczej sytuacji lub w jakiejkolwiek interakcji z innymi. Osoby z lękiem społecznym obawiają się, że zrobią coś, co je upokorzy lub zawstydzi w sytuacji publicznej. Obawiają się, że inni ludzie będą je oceniać negatywnie i szykanować. U podstaw tych obaw leży obawa przed odrzuceniem. Obawy te, mogą łatwo wpływać na zdolność osoby do funkcjonowania w życiu codziennym.

Skutki fobii społecznej

Z powodu obaw, osoby z zaburzeniami lękowymi mogą w sytuacjach społecznych stać się bardzo niespokojne lub całkowicie ich unikać.  Lista potencjalnych sytuacji problemowych jest długa, ponieważ wiele z tego, co robimy, dotyczy innych osób. Osoby z fobią społeczną, są często bardzo bystre, utalentowane i pracowite, jednak nie osiągają sukcesów zawodowych na miarę swoich możliwości, ponieważ zbyt przerażające jest dla nich wchodzenie w interakcję z innymi ludźmi. Co więcej, osoby z lękiem społecznym mogą być podatne na depresję, jeśli lęk utrzymuje się przez dłuższy czas oraz uzależnienia – „ucieczka od niepokoju” w spożycie alkoholu lub leków uspokajających, prowadzi do poważnych dodatkowych problemów.

Fobia społeczna – terapia

Dostępnych jest wiele form terapii fobii społecznej dających bardzo dobre rezultaty. Podczas terapii uczy się klientów poznawczych (myślowych) i / lub behawioralnych umiejętności radzenia sobie z sytuacjami, których się boją. Te zabiegi mogą być łączone ze sobą w celu dopasowania do potrzeb konkretnych klientów i mogą być oferowane w indywidualnych lub grupowych warunkach terapeutycznych. Poniżej najpopularniejsze formy terapii.

Terapia poznawczo-behawioralna

W terapii poznawczo-behawioralnej klienci uczą się sprawdzać swoje sposoby myślenia w sytuacjach, w których się boją. Robiąc to, sprawdzają, czy ich zachowanie jest naprawdę niewystarczające; sprawdzają, czy inne osoby rzeczywiście mogą je ocenić negatywnie, a jeśli tak, to jak ważne to jest z ich perspektywy. W bezpiecznych warunkach przyglądają się własnym przekonaniom, obawom i poddają je weryfikacji. Uzbrojeni w nowe sposoby myślenia, mogą odegrać stresujące sytuacje ze swoim terapeutą. Przy wsparciu terapeuty klienci są zachęcani do konfrontacji z sytuacjami budzącymi lęk w środowisku zewnętrznym, wykorzystując nowe umiejętności radzenia sobie i polegając na pozytywnych doświadczeniach, które mieli podczas sesji.

Trening umiejętności społecznych

Trening umiejętności społecznych uczy nowych sposobów działania w wielu różnych sytuacjach poprzez praktykę.  Jest stosowany przez terapeutów lub inne osoby zajmujące się pomocą osobom z fobią społeczną. Zwykle odbywa się raz lub dwa razy w tygodniu i jest często stosowany jako jeden ze składników łączonego programu leczenia.

Treningi relaksacyjne

Aby przezwyciężyć fobie oraz inne dolegliwości o podłożu lękowym, niezwykle ważne jest umiejętność relaksacji. Nie można czuć się osobą zrelaksowaną pewną siebie oraz napiętą w tym samym czasie. Ludzie żyjący z wysokim poziomem lęku często nie wiedzą, jak się zrelaksować lub uwolnić napięcie przechowywane w ich mięśniach, co przyczynia się do odczuwania niepokoju. Regularne, codzienne ćwiczenia technik relaksacyjnych pomagają złagodzić napięcie. Training pomaga klientom nauczyć się stosowania technik relaksu w sytuacjach, których się boją.

Terapie poznawcze i behawioralne skutecznie zmniejszają lęk doświadczany przez osoby z fobią społeczną. Korzyści z terapii zazwyczaj utrzymują się przez wiele lat po leczeniu.

Dzielenie się jest dbaniem o innych. Komentując, udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” doceniasz moją pracę i pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób – DZIĘKUJĘ <3