Słowo „kryzys” wywodzi się od greckiego krisis, które oznacza „dzielić”, „rozłączać się”, oddzielać”. Zgodnie więc z terminologią kryzys ma miejsce momencie, gdy dotychczasowe życie człowieka „pęka” i grozi rozbiciem. W momencie pęknięcia, dotychczasowe życie dzieli się na dwie części, dając możliwość wyboru reakcji. Od nas zależy, którą drogą pójdziemy i co przeważy – dobro czy zło.
Kryzys psychologiczny
Kryzys psychiczny jest nieoderwanym elementem trudnych wydarzeń życiowych, skutkujących przeciążeniem zdolności efektywnego i skutecznego rozwiązania zaistniałej sytuacji. W kryzysach życiowych pragnienie, dążące do zachowania status quo, walczy z budzącą się potrzebą skierowaną na przemianę.
Kryzys psychologiczny zaburza funkcjonowanie jednostki poprzez;
- zaburzenie równowagi psychicznej
- zwiększony poziom stresu wynikający z sytuacji kryzysowej, uniemożliwiający efektywne codzienne funkcjonowanie
- utrudnienia w utrzymywaniu wewnętrznej równowagi emocjonalnej
- trudności w „ogarnianiu rzeczywistości”
- trudności w utrzymaniu poczucia sensu i celowości życia
- zaburzenia snu (bezsenność lub wybudzenia w nocy)
- nieprzyjemne poczucie pobudzenia, niepokoju
- skłonność do wycofywania się z codziennych aktywności
- natrętne wspomnienie wydarzenia krytycznego
Wpływ wydarzeń krytycznych, a szczególnie wydarzeń traumatycznych może utrzymywać się przez całe życie, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania zaradcze.
Przyczyny kryzysu psychologicznego
Codziennie spotykamy się z sytuacjami stanowiącymi wyzwanie i wymagającymi od nas podjęcia decyzji/działania. Na ogół nie wpływają one w sposób szkodliwy na nasz stan psychiczny. U podstaw kryzysu leżą zazwyczaj sytuacje o nasileniu ekstremalnym, zwane niekiedy wydarzeniami traumatycznymi. Związane są one najczęściej z wydarzeniami zagrażającymi naszemu życiu lub stanowiące poważne ryzyko urazu, naruszającymi integralność fizyczną i/lub psychiczną, jak np. doświadczanie przemocy, wypadki komunikacyjne, katastrofy naturalne itp. Kryzys często bywa również rezultatem podważenia głęboko zakorzenionych przekonań, wiary czy wartości życiowych. Kryzysu psychologicznego może na przykład doświadczyć osoba przekonana o fundamentalnym znaczeniu wierności w związku, która dopuszcza się zdrady partnera, lub osoba głęboko wierząca, która traci bliską osobę.
Kryzys psychiczny – szansa czy zagrożenie?
W każdym kryzysie psychicznym możemy dostrzec zarówno zagrożenie, jak i szansę rozwoju nowych zdolności osobowych – a jedno nie wyklucza drugiego. W języku chińskim słowa „niebezpieczeństwo” i „szansa” są wyrażone tym samym symbolem. Kryzys jest jednym i drugim: to zarówno niebezpieczeństwo związane z koniecznością uporania się z trudną sytuacją życiową, która staje się źródłem cierpienia, jak i szansa nowego początku i osobowego dojrzewania. W niektórych przypadkach reakcji kryzysowych korzystne może być spotkanie z psychologiem w celu psychoedukacji – ułatwienie zrozumienia co się z nami dzieje, tak aby nasze reakcje były mniej tajemnicze, a tym samym mniej niepokojące. To szansa na zmniejszenie poziomu lęku, obaw, napięcia i poczucia bezradności. W ostrej fazie kryzysu wskazana może być psychoterapia wspierająca. Pomoc psychologiczna to sposób na konstruktywne wykorzystanie kryzysu, dający szansę na rozwój, i ograniczający skojarzenia kryzysu wyłącznie do wydarzenia niosącego cierpienie, bolesnego wydarzenia życiowego. Dojrzewanie i rozwój psychiczny człowieka nie przebiegają wyłącznie w linii prostej, czasem się ona załamuje lub gwałtownie skacze. Można zaryzykować stwierdzenie, że prawdziwe dojrzewanie osobowości (polecam artykuł „Droga do prawdziwego ja”) dokonuje się tylko w kryzysach i przez nie.
Mam nadzieję, że tym artykułem przybliżyłem ci czym jest kryzys psychiczny oraz jakie konsekwencje ze sobą niesie. Jeśli uznasz ten artykuł za wartościowy, udostępnij go proszę.
Komentując, udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” doceniasz moją pracę i pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób – DZIĘKUJĘ <3
Witam
Zaciekawił mnie artykuł, szkoda tylko, że taki krótki :). Nie mogłam też nigdzie w internecie znaleźć wspomnianego artykułu “Droga do prawdziwego ja”. Czy mógłby Pan polecić coś jeszcze?
Pozdrawiam, Julia