Terapia schematów w praktyce

Uleczenie schematu jest najważniejszym celem terapii schematów. Ponieważ na schemat składają się wspomnienia, emocje, wrażenia cielesne i poznanie, jego uleczenie oznacza ograniczenie oddziaływania ich wszystkich:

Zmniejszenie intensywności wspomnień powiązanych ze schematem, jego emocjonalnego ładunku, siły wrażeń cielesnych i zniekształconych treści poznawczych.

Uleczenie zakłada także zmianę zachowań, w miarę jak pacjent uczy się zastępować nieadaptacyjne style radzenia sobie adaptacyjnymi wzorcami zachowań.

Leczenie obejmuje zatem interwencje poznawcze, afektywne i behawioralne.

W miarę postępowania procesu leczenia schematu coraz trudniej jest go uaktywnić. Nawet kiedy schemat zostaje uruchomiony, doświadczenie nie jest już dla pacjenta równie obezwładniające i szybciej potrafi on odzyskać równowagę.

Terapia schematów w praktyce

Proces uzdrawiania schematu jest często trudny i długotrwały. Schematy z trudem ulegają zmianie. Są one głęboko osadzonymi, wyuczonymi we wczesnym dzieciństwie przekonaniami na temat siebie i świata. Często okazują się dla pacjenta wszystkim, co ten wie o sobie i świecie. Mimo destrukcyjnego charakteru schematy dają poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności. Pacjenci opierają się rezygnacji ze schematów, ponieważ mają one kluczowe znaczenie dla poczucia tożsamości. Rezygnacja ze schematu to wstrząs. Cały świat drży w posadach. Z tej perspektywy opór wobec terapii można postrzegać jako formę walki o przetrwanie, próbę zachowania kontroli i wewnętrznej spójności.

Rezygnacja ze schematu to odrzucenie wiedzy o tym, kim się jest i jaki jest świat.

Aby uleczyć schemat, pacjent musi być gotowy do zmierzenia się z nim i do stoczenia z nim walki. Wymaga to dyscypliny. Pacjenci muszą systematycznie obserwować schemat i codziennie pracować nad zmianą.

Schemat się wzmacnia, jeśli się go nie koryguje.

Terapia przypomina wojnę wytoczoną schematowi. Terapeuta i pacjent zawiązują sojusz, by pokonać schemat, a ostatecznym celem walki jest jego unicestwienie. Zazwyczaj jednak cel ten okazuje się nieosiągalny, większość schematów nigdy nie zostanie całkowicie uleczona, ponieważ nie jesteśmy w stanie wymazać związanych z nimi wspomnie. Schematy nigdy nie znikają całkowicie.

Uleczenie więc polega raczej na tym, że schemat uruchamia się rzadziej, a powiązane z nim emocje są mniej intensywne i trwają krócej.

Pacjenci reagują na uruchomienie schematu w zdrowy sposób. Wybierają bardziej kochających partnerów i przyjaciół oraz zaczynają postrzegać siebie samych w bardziej pozytywnym świetle.

Udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób. Jeśli możesz podziel się tym artykułem ze znajomymi.

Artykuł na podstawie “Terapia schematów. Przewodnik Praktyka” Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego