Test depresji

W latach sześćdziesiątych XX wieku psychiatra Aaron T. Beck zapoczątkował stosowanie terapii poznawczej, zwanej również terapią poznawczo-behawioralną. Metoda ta pomaga osobom zmagającym się z negatywnymi myślami (np. „Jestem do niczego!” ) i nieadaptacyjnymi zachowaniami (np. spanie zbyt długo, izolowanie się od przyjaciół i rodziny), które zwykle towarzyszą depresji klinicznej.

Podczas terapii klienci uczą się nowych umiejętności, które pomagają im eliminować destrukcyjne myśli i zachowania i dzięki temu poczuć się lepiej.

Rozumiejąc, że depresja może objawiać się na wiele różnych sposobów, a jej objawy mogą mieć różną intensywność, od łagodnych po ciężkie, Beck stworzył skalę depresji (Beck Depression Inventory, BDI) pozwalającą pacjentom ocenić stopień nasilenia symptomów i zaawansowania choroby.

Od tamtego czasu opracowano wiele innych skal i kwestionariuszy dotyczących depresji (jak chociażby test depresji Hamiltona).  Niektóre z nich ( w tym również kwestionariusz zamieszczony poniżej) odnoszą się do dziewięciu podstawowych kryteriów depresji określonych w DSM-5. Dzięki temu można się zorientować, jakie objawy świadczą o występowaniu tej choroby, ocenić ich nasilenie oraz ogólny wpływ czy też stopień zaawansowania depresji, a także stwierdzić, czy konieczna jest profesjonalna pomoc.

Test depresji Skala Beck’a

Poniżaj zamieszczam Kwestionariusz Depresji Beck’a  W każdym punkcie masz do wyboru cztery odpowiedzi. Wynik obliczysz samodzielnie – punktacja została zamieszczona na końcu.

A.
0 – Nie jestem smutny, ani przygnębiony.
1 – Odczuwam często smutek
i przygnębienie.
2 – Przeżywam stale smutek,
przygnębienie i nie mogę uwolnić się
od tych przeżyć.
3 – Jestem stale tak smutny
i nieszczęśliwy, że jest to nie do wytrzymania.

B.
0 – Nie przejmuję się zbytnio
przyszłością.
1 – Często martwię się o przyszłość.
2 – Obawiam się, że w przyszłości nic
dobrego mnie nie czeka.
3 – Czuję, że przyszłość jest
beznadziejna i nic tego nie zmieni.

C.
0 – Sądzę, że nie popełniam większych
zaniedbań.
1 – Sądzę, że czynię więcej zaniedbań
niż inni.
2 – Kiedy spoglądam na to, co robiłem,
widzę mnóstwo błędów i zaniedbań.
3 – Jestem zupełnie niewydolny
i wszystko robię źle.

D.
0 – To, co robię sprawia mi
przyjemność.
1 – Nie cieszy mnie to, co robię.
2 – Nic mi teraz nie daje prawdziwego
zadowolenia.
3 – Nie potrafię przeżywać
zadowolenia i przyjemności i wszystko
mnie nuży.

E.
0 – Nie czuję się winny ani wobec
siebie, ani wobec innych.
1 – Dość często miewam wyrzuty
sumienia.
2 – Często czuję, że zawiniłem.
3 – Stale czuję się winny.

F.
0 – Sądzę, że nie zasługuję
na karę.
1 – Sądzę, że zasługuję na karę.
2 – Spodziewam się ukarania.
3 – Wiem, że jestem karany
(lub ukarany).

G.
0 – Jestem z siebie zadowolony.
1 – Nie jestem z siebie zadowolony.
2 – Czuję do siebie niechęć.
3 – Nienawidzę siebie.

H.
0 – Nie czuję się gorszy od innych.
1 – Zarzucam sobie że jestem
nieudolny i popełniam błędy.
2 – Stale potępiam siebie za
popełnione błędy.
3 – Winię siebie za całe zło, które
istnieje.

I.
0 – Nie myślę o odebraniu
sobie życia.
1 – Myślę o samobójstwie,
ale nie mógłbym tego dokonać.
2 – Pragnę odebrać sobie życie.
3 – Popełnię samobójstwo, jak będzie
odpowiednia sposobność.

J.
0 – Nie płaczę częściej niż zwykle.
1 – Płaczę częściej niż dawniej.
2 – Ciągle chce mi się płakać.
3 – Chciałbym płakać, lecz nie jestem
w stanie.

K.
0 – Nie jestem bardziej
podenerwowany niż dawniej.
1 – Jestem bardziej nerwowy i przykry
niż dawniej.
2 – Jestem stale nerwowy
i rozdrażniony.
3 – Wszystko, co dawniej
mnie drażniło, stało się obojętne.

L.
0 – Ludzie interesują mnie jak dawniej.
1 – Interesuję się ludźmi mniej niż
dawniej.
2 – Utraciłem większość zainteresowań
innymi ludźmi.
3 – Utraciłem wszelkie
zainteresowania innymi ludźmi.

M.
0 – Decyzje podejmuję łatwo, tak jak
dawniej.
1 – Częściej niż kiedyś odwlekam
podjęcie decyzji.
2 – Mam dużo trudności z podjęciem
decyzji.
3 – Nie jestem w stanie podjąć żadnej
decyzji.

N.
0 – Sądzę, że wyglądam nie gorzej niż
dawniej.
1 – Martwię się tym, że wyglądam
staro i nieatrakcyjnie.
2 – Czuję, że wyglądam coraz gorzej.
3 – Jestem przekonany, że wyglądam
okropnie i odpychająco.

O.
0 – Mogę pracować, tak jak dawniej.
1 – Z trudem rozpoczynam każdą
czynność.
2 – Z wielkim wysiłkiem zmuszam się
do zrobienia czegokolwiek.
3 – Nie jestem w stanie nic robić.

P.
0 – Sypiam tak dobrze jak zwykle.
1 – Sypiam gorzej niż dawniej.
2 – Rano budzę się 1–2 godziny za
wcześnie i trudno jest mi ponownie
usnąć.
3 – Budzę się kilka godzin za wcześnie
i nie mogę usnąć

Q.
0 – Nie męczę się bardziej niż dawniej.
1 – Meczę się znacznie łatwiej niż
poprzednio.
2 – Męczę się wszystkim, co robię.
3 – Jestem zbyt zmęczony, aby
cokolwiek robić.

R.
0 – Mam apetyt nie gorszy niż dawniej.
1 – Mam trochę gorszy apetyt.
2 – Apetyt mam wyraźnie gorszy.
3 – Nie mam w ogóle apetytu.

S.
0 – Nie tracę na wadze ciała (w okresie
ostatniego miesiąca)
1 – Straciłem na wadze więcej niż 2 kg.
2 – Straciłem na wadze więcej niż 4 kg.
3 – Straciłem na wadze więcej niż 6 kg
(jeśli się odchudzasz specjalnie to się
nie liczy).

T.
0 – Nie martwię się o swoje zdrowie
bardziej niż zawsze.
1 – Martwię się swoimi
dolegliwościami, mam rozstrój żołądka,
zaparcia, bóle.
2 – Stan mojego zdrowia bardzo mnie
martwi często o tym myślę.
3 – Tak bardzo martwię się o swoje
zdrowie, że nie mogę o niczym innym
myśleć.

U.
0 – Moje zainteresowania seksualne
nie uległy zmianom.
1 – Jestem mniej zainteresowany
sprawami płci (seksu).
2 – Problemy płciowe wyraźnie mnie
interesują.
3 – Utraciłem wszelkie zainteresowania
sprawami seksualnymi

Punktacja: Zsumuj punkty ze wszystkich wybranych przez siebie odpowiedzi (najwyższy możliwy wynik to 63 punktów, a najniższy to 0).

Mój wynik: ____ / 63

INTERPRETACJA TESTU

Od 0 do 11 – brak depresji.

Nie ma powodu do niepokoju. Uzyskanie tylu punktów oznacza najczęściej tymczasowe pogorszenie nastroju, wywołane zwyczajną chandrą czy jakimś bieżącym, najczęściej przykrym zdarzeniem. Taki wynik uzyskują raczej osoby, które sięgają po ten test przypadkowo, z ciekawości albo za czyjąś namową, a nie kierując się własną intuicją, że coś poważnego zaczyna się z nimi dziać.

Od 12 do 19 – łagodna depresja.

Wynik, który powinien nas zastanowić i skłonić do wizyty u psychologa lub psychoterapeuty. Najlepiej, aby był to specjalista pracujący metodą terapii poznawczo-behawioralnej, nastawionej na konkretne i szybkie rozwiązanie problemów. Współczesna medycyna leczy łagodną depresję przede wszystkim psychoterapią. Raczej bez włączania farmakoterapii.

Od 20 do 25 – umiarkowana depresja.

Uzyskanie tylu punktów sugeruje, że należy od razu zgłosić się do psychiatry, bo najprawdopodobniej konieczne będzie włączenie leczenia farmakologicznego (podanie leków antydepresyjnych). Psychiatra po ocenie nasilenia choroby
i dobraniu odpowiedniego leku i dawki skieruje pacjenta również na terapię. W leczeniu umiarkowanej depresji jako najbardziej skuteczną uważa się metodę łączenia farmakoterapii z psychoterapią.

Od 26 do 63 – ciężka depresja.

Pacjent powinien natychmiast zgłosić się do psychiatry. Tak naprawdę kroki podjęte ze strony chorego powinny być takie same, jak w razie depresji umiarkowanej. Inna będzie oczywiście forma terapii. Długotrwała, intensywniejsza, bardzo prawdopodobne jest, że konieczna może okazać się też hospitalizacja.

Ważne: jeżeli mamy do czynienia z pojawieniem się myśli samobójczych
lub tym bardziej podjęciem pewnych kroków w celu odebrania sobie życia, są to bezwzględne wskazania do leczenia szpitalnego. Pamiętaj, ze twoje życie jest ważne i warto je przeżyć. Możesz także zadzwonić pod numer 116 123. Jest to bezpłatny telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym, gdzie od poniedziałku do piątku w godzinach od 14.00 do 22.00 dyżurują eksperci służący wsparciem i pomocą.

Wyniki w przedziale 12 – 63 punktów generalnie daje podstawy do podjęcia aktywnego leczenia za pomocą psychoterapii, farmakoterapii lub obu tych metod.

Czy uzyskany przez Ciebie wynik odzwierciedla twój obecny nastrój? Z jakiego powodu tak lub z jakiego z powodu nie? Czy zaskoczyła cię twoja odpowiedź na którąkolwiek z powyższych pytań? Z jakiego powodu tak/nie? Podziel się przemyśleniami w komentarzu.

Komentując, udostępniając, “lajkując” doceniasz moją pracę i pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób – DZIĘKUJĘ <3