Najczęstsze przyczyny depresji

Stres, wyzwania, niepowodzenia i rozczarowania w życiu to czynniki, które mogą powodować u ludzi uczucie smutku. Jednak ludzie, którzy zmagają się z depresją, nie borykają się z normalnymi spadkami nastroju, które pojawiają się od czasu do czasu, lecz doświadczają ciągłego uczucia pustki i beznadziejności, które ostatecznie pochłaniają pozornie każdy aspekt ich życia. Depresja może powodować znaczące zmiany w życiu człowieka, zmniejszając jego normalne codzienne funkcjonowanie. Dobrą wiadomością jest to, że depresja jest chorobą psychiczną, którą można leczyć.

Depresja to bardzo złożona choroba, wpływa na nią kilka czynników, które mogą wywołać epizod depresyjny. Przede wszystkim musimy rozumieć depresję jako chorobę psychobiospołeczną, co oznacza, że w grę wchodzą czynniki psychologiczne, biologiczne i społeczne. Są osoby o większej biologicznej podatności na depresję, szacuje się, że jedna trzecia ryzyka jest przypisywana dziedziczeniu genetycznemu, a dwie trzecie czynnikom środowiskowym. Ponadto istnieją choroby predysponujące do depresji, na przykład choroby sercowo-naczyniowe (takie jak zawał mięśnia sercowego), choroby endokrynologiczne (takie jak niedoczynność tarczycy) czy choroby neurologiczne (takie jak stwardnienie rozsiane).

Genetyczne przyczyny depresji

Ludzie, których krewny pierwszego stopnia cierpi na depresję, mają dwa do czterech razy większe ryzyko zachorowania na depresję. Odziedziczalność depresji wynosi około 40%. Wiele z tego genetycznego obciążenia depresją jest związane z dziedziczeniem nerwicowych cech osobowości od rodzica. Osoby z genetyczną podatnością na stres mogą również mieć zmienione mechanizmy biologiczne, które definiują reakcję na stres. Na przykład osoby z depresją wydzielają więcej kortyzolu, hormonu stresu.

Biologiczne przyczyny depresji

Obecnie biologicznych przyczyn depresji upatruje się między innymi w:

uszkodzeniu produkcji neuroprzekaźników odpowiedzialnych za regulowanie nastroju: serotoniny, noradrenaliny lub dopaminy
zaburzeniu działania receptorów melatoninowych, skutkujących rozregulowaniem rytmów dobowych – nadmierna senność, bezsenność
zaburzeniu transportera serotoniny i towarzyszących mu enzymów

Rozwój depresji w wyniku innych chorób

Depresja bardzo często rozwija się w wyniku już występujących chorób jak na przykład:

cukrzyca
niedoczynność i nadczynność tarczycy, zapalenie tarczycy Hashimoto
przy obniżonej wydolności wątroby i nerek
nadczynność i niedoczynność kory nadnerczy
stwardnienie rozsiane
stany po udarach
miażdżyca naczyń mózgu
padaczka
choroba Alzheimera
po zabiegach chirurgicznych (szczególnie na otwartym sercu)
po zabiegu usunięcia ciąży (aborcji)

Wpływ leków na rozwój depresji

Wiele leków może sprzyjać rozwojowi depresji. Pomiędzy nimi:

Beta-blokery (są przepisywane w leczeniu nadciśnienia, wysokiego ciśnienia krwi). Chociaż naukowcy nie wiedzą dokładnie, w jaki sposób beta-blokery mogą powodować depresję, trzy najczęstsze skutki uboczne związane z ich stosowaniem to zmęczenie, dysfunkcja seksualna i depresja.
Leki przeciwdrgawkowe. Uważa się, że leki przeciwdrgawkowe mają wpływ na neuroprzekaźniki, których funkcją jest działanie jako chemiczne przekaźniki w mózgu. Na przykład, blokując przepływ sygnałów z ośrodkowego układu nerwowego, mogą ograniczyć rozprzestrzenianie się napadu, zamiast podnosić jego próg. Wszystkie leki działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, w tym leki przeciwdrgawkowe, mogą powodować depresję.
Leki nasenne benzodiazepinowe. Benzodiazepiny działają depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Jeśli nie są w pełni metabolizowane w wątrobie, mogą gromadzić się w organizmie do poziomu toksycznego. Wynikający z tego „efekt kaca” może objawiać się depresją.
Leki do leczenia choroby Parkinsona. Jednym ze sposobów leczenia objawów choroby Parkinsona jest stosowanie leków, które regulują poziom dopaminy. Dopamina jest jednym z trzech podstawowych neuroprzekaźników związanych z depresją (pozostałe to serotonina i noradrenalina). Naukowcy uważają, że długotrwałe narażenie na wysoki poziom dopaminy może powodować depresję.
Leki zaburzające hormony. Leki zaburzające hormony są stosowane w leczeniu różnych problemów zdrowotnych. Na przykład estrogen jest powszechnie przepisywany w leczeniu uderzeń gorąca i innych objawów pomenopauzalnych. Manipulowanie poziomami hormonów w organizmie może powodować szereg problemów, zwłaszcza że leki działają na ośrodkowy układ nerwowy. Badania wykazały, że zmiany poziomu hormonów są istotnie związane z pojawieniem się objawów depresji.
Inhibitory pompy protonowej i blokery H2. Lekarze przepisują te leki, które działają poprzez hamowanie wydzielania kwasu żołądkowego w leczeniu choroby refluksowej przełyku. Chociaż wiadomo, że te leki powodują depresję, naukowcy nie wiedzą jeszcze, dlaczego. Jednak gdy jakiś ważny proces organiczny zostaje zablokowany, ciało często buntuje się, dokładając wszelkich starań, aby go przywrócić. W konsekwencji zmiana pH żołądka najprawdopodobniej spowoduje zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym i mózgu.
Statyny i inne środki przeciwlipemiczne. Statyny są przepisywane w celu obniżenia poziomu cholesterolu. Leki przeciwlipemiczne mogą powodować depresję poprzez obniżanie poziomu cholesterolu w mózgu, gdzie odgrywają ważną rolę w uwalnianiu neuroprzekaźników.

Poznawcze podłoże depresji

Sposób w jaki przetwarzamy informacje, może być zarówno przyczyną jaki i efektem rozwinięcia się depresji. Do elementów przetwarzania poznawczego możemy zaliczyć:

zniekształcenie postrzegania przyszłości (nic mnie dobrego nie spotka)
presonalizacja problemów, przyjmowanie winy za nieszczęśliwe sytuacje
filtr negatywny, wspominanie raczej złych wydarzeń niż szczęśliwych
postrzeganie zdarzeń w sposób prowadzący do odczuwanie skrępowania, lęku i wycofywania się, unikanie podejmowania wyzwań
odkładanie problemów, nie podejmowanie prób rozwiązania ich
kwestionowanie własnych możliwości
zaburzenia obrazu własnego ciała
perfekcjonizm, myślenie w kategorii wszystko albo nic

Społeczne podłoże depresji

kłótnie, konflikty w domu
otwarte faworyzowanie rodzeństwa
stawianie wygórowanych wymagań
psychiczne znęcanie się, molestowanie seksualne
błędy wychowawcze, np. zawstydzanie dziecka jako metoda wychowania
problemy w szkole
rozpad związku
utrata bliskiej osoby
utrata pracy

Depresja jako choroba

Depresja to poważne zaburzenie, które może mieć niszczący wpływ na Ciebie i członków Twojej rodziny. Depresja często się pogarsza, jeśli nie jest leczona i może prowadzić do problemów emocjonalnych, behawioralnych i zdrowotnych, które mogą mieć wpływ na każdy aspekt twojego życia.

Przykłady powikłań związanych z depresją obejmują:

Nadwaga lub otyłość, które mogą prowadzić do chorób serca lub cukrzycy
Ból fizyczny lub choroba
Używanie alkoholu lub narkotyków do „poprawy nastroju” rozwijające uzależnienie
Lęk, lęk napadowy i fobie społeczne
Konflikty rodzinne, trudności w związkach i problemy w szkole lub pracy
Izolacja społeczna
Uczucia samobójcze, próby samobójcze lub samobójstwa
Samookaleczenie, takie jak cięcie
Ryzyko rozwoju innej choroby psychiczne
Podejmowanie złych decyzji („myślenie emocjonalne”)
Przewlekłe bóle głowy spowodowane napięciem

Zapobieganie depresji

Nie ma pewnego sposobu na uniknięcie depresji. Jednak pomocne mogą być następujące strategie.

Podejmij leczenie przy pierwszych oznakach depresji, aby zapobiec pogorszeniu się.
Rozważ długoterminowe leczenie podtrzymujące, aby zapobiec nawrotom objawów.
Podejmij kroki, aby poradzić sobie ze stresem, poprawić swoją odporność i zwiększyć poczucie własnej wartości.
Skontaktuj się z rodziną i przyjaciółmi, szczególnie w czasach kryzysu, aby pomóc Ci przetrwać trudne chwile.

Leczenie depresji

Depresję można zwykle skutecznie leczyć. Istnieją różne rodzaje terapii zwalczających to zaburzenie. Często łączy się leczenie farmakologiczne z psychoterapią:

Leczenie farmakologiczne. Istnieją różne rodzaje leków przeciwdepresyjnych: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, atypowe leki przeciwdepresyjne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory monoaminooksydazy itp.
Psychoterapia. Wykazano, że interwencje poznawczo-behawioralne są skuteczne w leczeniu depresji. Terapeuta poznawczo-behawioralany dokona rozpoznania i ułoży z Tobą plan leczenia.

Psychoterapia, wraz z terapią farmakologiczną, są niezbędnymi interwencjami w przezwyciężaniu depresji. Dlatego ważne jest, aby zawsze zwracać się do profesjonalistów.

Udostępniając (poniżej szybka opcja), “lajkując” pomagasz dotrzeć temu artykułowi do większej liczby osób. Jeśli możesz podziel się tym artykułem ze znajomymi.